Zijn, hoe doe je dat

Hoe komt het dat je 'zo bent'? De psychologische ontwikkeling kent algemene aspecten, die voor iedereen ongeveer gelijk zijn en specifieke aspecten, die voor elk verschillend zijn. Hier zorgen ontwikkelingsfactoren voor. 

Je erft eigenschappen van je ouders (nature), je wordt beïnvloedt door de omgeving (nurture) en een interactie tussen deze twee.

Ook heb je zelf invloed op je ontwikkeling, dit noemt de psychologie zelfbepaling. Ontwikkelingsfactoren zoals de kritieke en gevoelige periode, drukken een grote stempel op je latere leven, denk aan wolfskinderen. (zij missen verzorging in de kritieke en gevoelige periode van hun prille jeugd en kunnen daarom bijvoorbeeld niet praten)

Kinderen kijken anders

Het kunnen zien (een 'sensorische ontwikkeling') is onderdeel van de fysieke ontwikkeling. Ontwikkelingen kunnen zich op een continue of discontinue manier voltrekken, waarbij we fysieke (lichamelijke) en cognitieve (verstandelijke) ontwikkelingen naast elkaar zien. 

De intellectuele ontwikkeling (cognitief) gaat in fases, waarbij kinderen tot een jaar of 7 nog niet echt logisch kunnen redeneren, een kind gaat uit van wat het ziet. Dit pure kijken wordt bijgestuurd door logisch nadenken waarbij kinderen ook steeds beter systematisch gaan denken en oplossingen kunnen verzinnen voor een probleem.

Doordat we zoveel denken, kunnen we niet meer puur zien? We worden ons hele leven "getraind", moeten beter en beter worden in opleiding- en prestatieniveaus. Ergens onderweg verliezen we ons 'kind zijn'. School doodt creativiteit van kinderen? artikel over een mooie TEDtalk van Sir Ken Robinson, over wie ik al eerder schreef op LinkedIn.

Door (uit de Boedhhistische leer) in het moment te zijn, ga je weer ZIEN. Puur zien. Zonder oordeel kijken. Met de verwondering van een kind de wereld Zien, daar krijg je positieve energie van!

Vierde artikel van een reeks over wetenschap en spiritualiteit

www.MelanieRijkers.com/nl
www.PuurZien.nl

Vorige artikel - volgende artikel