woensdag 9 augustus 2017

Zo Niet Saar: Neuro Borreliose Lyme

MET DE FOCUS OP HET GOEDE 

Stichting Puur Zien wil daar waar nodig mensen helpen de wereld en zichzelf positief te bekijken, te ZIEN. Kijken zonder oordelen sterkt de mens. Het positieve (leren) Zien. Energie krijgen uit een fotografie workshop of project.

Jonge moeder Saar heeft neuro borreliose lyme en het Ehlers Danlos Syndroom. Fotograaf en coach Melanie E. Rijkers volgde haar gevecht en stimuleerde haar ook zelf foto's te gaan maken.

Inmiddels mag ze geen infusen meer, vanwege epileptische aanvallen

Eerdere blog berichten over Saar's peperdure behandeling in Duitsland,

Bolle buik met tekenbeet - "zwangerschapsjeuk/uitslag" - helaas was het een Lyme (her)besmetting
Niet tijdig herkende erythema migrans...

Saar op vakantie in aangepast bungalowpark en een blog bij Saar thuis.

Trash The Bride (grapje naar Artstudio23's Trash The Dress fotografie) Het geluk terugvinden van haar trouwdag door de jurk nog een maal aan te kunnen incl. fotosessie. 


Nog eenmaal het geluk voelen van de trouwdag...
Fotografie = Therapie

U kunt ons helpen helpen met een bijdrage op NL21INGB0006544911 

Kijk voor meer informatie en foto's op Facebook pagina Zo Niet Saar en de website van Stichting Puur Zien.

zondag 19 maart 2017

Schoolfotografen opleiden in landelijk Bali

Sudaji, Sekumpul en Lemukih - Bali, Indonesië
In Sudaji, Sekumpul en Lemukih (Bali, Indonesië) ontmoette ik een groot deel van de 650 schoolkinderen van dit district. Deze kinderen hebben het niet slecht, hun scholen zijn zéér functioneel. Maar daar is meteen alles ook mee gezegd.

Geen overvloed aan speelgoed en schrijf- en andere leermiddelen in de lokalen, gewoon alles simpel. Het is wat het is. Ik dacht meteen: hier zijn er vast geen kinderen met ADHD... hier spelen de kinderen nog met 'niks', klimmen in bomen, doen aan het ouderwetse tollen, hakken hout met scherpe messen/bijlen en fietsen op de smalle straten zonder stoep.

Uiteraard is er hier en daar een tv of een gameboy te vinden, maar voor het overige...geen computers, internet of andere zaken, laat staan een smartphone!

~ Ook viel het mij op dat er geen klassenfoto's aan de muren hingen in de kantoren of hal op school. ~

In Nederland hangen alle klassenfoto's altijd trots aan de muren van de school. In Bali worden deze foto's simpelweg niet gemaakt. Er is geen budget voor een schoolfotograaf, dus de kinderen en hun ouders hebben nog NOOIT een portret- en klassenfoto ontvangen. Als moeder steekt me dat heel erg, want ook ik bestelde de schoolfoto's altijd. 

Helaas, in Sudaji, Sekumpul en Lemukih is er voor de mensen geen mogelijkheid om een schoolfoto te kopen... en als die er wel zou zijn, dan zijn de mensen te arm om er geld aan uit te geven. Deze mensen leven van het land, doen hun boodschappen in de piepkleine lokale winkeltjes en op de lokale markt. Zou het nou niet mooi zijn deze mensen hun eerste schoolfoto's van hun kinderen te geven?

Voor € 2000,- geven we 650 kinderen en hun ouders iets onbetaalbaars: jaarlijks schoolfoto's. 

Fotograaf Melanie E. Rijkers kan met dit geld 2-3 gesponsorde camera's meenemen en een 6-9 tal fotografen (door Omunity geselecteerde studenten multi media) opleiden.

Help ons lokale fotografen opleiden en 650 kinderen schoolfoto's krijgen met een bijdrage op: IBAN NL21INGB0006544911 Stichting PUUR Zien, t.a.v. 'Bali'. Of gebruik Paypal en stort op info@mery.nl. Bankrekening BIC: INGBNL2A voor stortingen buiten Nederland via internetbankieren.

Alvast heel hartelijk bedankt, ook namens alle kinderen!

Sudaji, Sekumpul en Lemukih (Bali, Indonesië)

Sudaji, Sekumpul en Lemukih (Bali, Indonesië)

Sudaji, Sekumpul en Lemukih (Bali, Indonesië)

Hier vindt u mijn Engelse blog, waarin ik ook constateer dat er ook behoefte is aan Engelse schoolboeken. Deze kunnen gestuurd worden naar: ZanZan van Omunity Bali:

OM UNITY,
BANJAR DUKUH, DESA SUDAJI
KECAMATAN SAWAN
SINGARAJA BULELENG 81171
BALI, INDONESIA

PHONE: +62 81 238 17719

EMAIL: zanzan9@omunitybali.com
www.OmunityBali.com

Groepsfoto's leren maken op school

Avondlicht fotowandeling door de rijstvelden
 Lokale studenten tijdens workshop fotografie, Bali Sudaji


Mijn vader's vader

17-01-1909, Veghel - 29-07-1983, Bakel

Johannes (Jan) Rijkers werd geboren op 17 januari 1909 in Veghel, Noord-Brabant, Nederland.

Opa was chauffeur en leerde mijn oma kennen van het 'gaan buurten' (ergens gaan kletsen, praten) en van de kermis in Bakel.

Opa had drie broers, Bert, Harry en Karel en drie zussen: Jaan, Tonia en Drieka.

Ik wilde meer leuke info over mijn opa en vroeg aan mijn vader: Wat was nou typisch opa?

'Na het werk in de (moes)tuin werken, schoffelen, de kippen verzorgen, kersen plukken. En naast mij hadden we nog twee varkens ;) een voor de handel en een voor het vlees.

Opa las ook graag. Het was een rustige en lieve man die overal rekening  mee probeerde te houden, met alles en iedereen. Hij leerde me respect te hebben voor vrouwen.

We deden veel dingen samen, de heg knippen, in de tuin werken, een kippenhok bouwen en de varkens verzorgen. Hij zei altijd: "Vat maar een streufpan as ge gaat timmeren, dan slaode d'r nie neffe" (Neem de koekenpan maar als je gaat timmeren, dan sla je er niet naast ;) Ik heb veel van hem geleerd!!! Het was een goeie mens.

Ik zou hem willen bedanken dat hij er altijd voor mij was als ik dat nodig had!!! Hij was een geweldige vader voor mij en ik ben trots op hem zoals hij het allemaal deed. Een van de allerleukste dingen was dat ik met hem mee mocht rijden in de vrachtwagen.

Bedankt pa!!!' voegt mijn vader er op het laatst nog aan toe.

Opa liet mijn vader het pompgat zien, aan het eind van de afvoerbuis. Hij zei "Let op, zie je je moeder bij de aanrecht staan? Als ze dadelijk met een stapel borden loopt, moet je opletten." Oma deed net de afwas en wat deed opa toen ze klaar was en oma de borden weg wilde zetten; keihard boeoeoeoe roepen door het pompgat, zodat oma alle borden liet vallen door het enge geluid wat uit de gootsteen kwam! 

- en daarna deed opa net alsof hij nergens van wist - nu weet ik ook waar míjn vader zijn eeuwige grapjes vandaan heeft, haha :)

Opa Rijkers is op 29 juli 1983 overleden te Bakel.

Opa en oma, verlovingsfoto


Mijn vader met opa, oma en zijn twee zussen

Mijn vragen aan mijn vader:

Waar kwam opa vandaan, waar is hij geboren en in welk jaar? (land, plaats datum)

Welk beroep had hij?

Waar kende hij oma van?

Hoeveel broers/zussen had opa en wat waren hun namen?

Wat was een van de typische dingen die hij deed, bijv. als hij thuis kwam van zijn werk, dan ...? Had hij een hobby, was hij een verzamelaar, had hij interesse in sport, cultuur, muziek? Wat was 'typisch' hem??

Wat vond jij het leukste wat hij met jou samen heeft gedaan? Wat is je favoriete herinnering?

En wat zou je nog wel een keer met hem willen doen?