1995: de bouw van het Chassé Theater
Wat zonde vond ik het, het lieve, kleine en vooral gezellige Concordia Theater zou worden gesloopt. Alle abonnementhouders waren vanaf toen verplicht een abonnement af te nemen bij dat grote, kille Chassé Theater.
Als student van het St. Joost maakte ik een serie portretten van een aantal abonnementhouders, 1x in het oude Concordia, 1x op de bouw van het nieuwe Chassé en 1x toen het theater helemaal af was.
Terugkijkende zijn de foto's op de bouw het meest bijzonder. De portretten gemaakt met mijn Yashica Matt, 6x6 rolfilm, stralen een soort van serene rust uit. Het beton en de afwezigheid van kleur (verf, tapijt) geven het een haast romantische sfeer. De door mij gebruikte Fuji Reala film blonk uit in neutraliteit, vooral geen felle kleur zoals Kodak! Hoe deze mensen van verschillende pluimage poseerden tussen het stof, de bouwvakkers, in het grote, kale Chassé Theater.
De mooiste fototijd was toch echt toen het dak nog niet dicht was, en ook later was de open en nog zichtbare gebogen, stalen dakconstructie heel bijzonder om te vast te leggen.
Naast de abonnementhouders heb ik ook de bouw een aantal keer gefotografeerd, veelal zwart/wit en 1x met een panoramacamera met kleinbeeld kleurenfilm. Alles analoog, digitale camera's bestonden nog niet. De panorama foto's waren qua formaat 2,5 kleinbeeld negatief aan elkaar, de lens draaide van links naar rechts om de foto te nemen, een beetje zoals we nu onze iPhone van links naar rechts draaien in de panorama modus.
Maar die deel ik een volgende keer! Voor nu: alleen maar echte mensen
Als student van het St. Joost maakte ik een serie portretten van een aantal abonnementhouders, 1x in het oude Concordia, 1x op de bouw van het nieuwe Chassé en 1x toen het theater helemaal af was.
Terugkijkende zijn de foto's op de bouw het meest bijzonder. De portretten gemaakt met mijn Yashica Matt, 6x6 rolfilm, stralen een soort van serene rust uit. Het beton en de afwezigheid van kleur (verf, tapijt) geven het een haast romantische sfeer. De door mij gebruikte Fuji Reala film blonk uit in neutraliteit, vooral geen felle kleur zoals Kodak! Hoe deze mensen van verschillende pluimage poseerden tussen het stof, de bouwvakkers, in het grote, kale Chassé Theater.
De mooiste fototijd was toch echt toen het dak nog niet dicht was, en ook later was de open en nog zichtbare gebogen, stalen dakconstructie heel bijzonder om te vast te leggen.
Naast de abonnementhouders heb ik ook de bouw een aantal keer gefotografeerd, veelal zwart/wit en 1x met een panoramacamera met kleinbeeld kleurenfilm. Alles analoog, digitale camera's bestonden nog niet. De panorama foto's waren qua formaat 2,5 kleinbeeld negatief aan elkaar, de lens draaide van links naar rechts om de foto te nemen, een beetje zoals we nu onze iPhone van links naar rechts draaien in de panorama modus.
Maar die deel ik een volgende keer! Voor nu: alleen maar echte mensen
 |
| Chassé Theater in aanbouw, 1994/1995 - portret van een abonnementhouder |
Reacties
Een reactie posten