Ontmoeting met ongerept Bali

Bamboe huisjes met twee kamers met elk een eigen badkamer - Sudaji, Bali

OMunity

'Ik kan niet wachten om deze mooie beelden met iedereen te delen!' denk ik, terwijl ik in slaap probeer te vallen op het tweepersoonsbed, onder de klamboe. Een ventilator staat zachtjes aan, maar echt nodig heb ik hem niet. De belevenissen van de dag laat ik passeren in mijn hoofd. Achterop de scooter zittend gingen we de huisjes en de mensen in de dorpen langs, bezocht ik in alle vroegte de drukke lokale markt, en klommen mijn gids en geestelijk leider ZanZan en ik de berg op naar de watervallen van Sekumpul. Samen met de boer die ons trots de rijstoogst liet zien, en echte cocosmelk, zó uit de noot serveerde.

Ik lig in mijn bamboe huisje op het terrein van Omunity Resort, te luisteren. Het is erg stil en toch ook weer niet. Je hoort de honden in de wijde omgeving blaffen, die zie je ook veel lopen overdag. Alles loopt los rond, zo ook de vele kippen en hun kuikentjes. Vers vlees, jazeker. Op de lokale markt dan ook enkel een aanbod van vers vlees en verse groenten en kruiden. Wil je biologisch eten? Dan is ben je in landelijke Bali, Sudaji op zijn plek.

Hier in dit ongerepte stukje landelijk Bali groeit de lekkerste rijst van het eiland. 

De drie vers gemaakte maaltijden die ik geserveerd krijg in het Omunity 'resort' zijn ongelooflijk lekker en uitgebreid. Zelfs als je niet van rijst houdt ga je hier overstag. En het is waar; op een ontbijt van rijst, groente en vlees hou je het erg lang uit. Niks geen hongergevoel om 10.00 uur (je staat vaak al om 05.30 uur op) en ik táál niet naar een van mijn grootste 'verslavingen': een stuk (pure) chocolade. Misschien moet ik hier maar gaan wonen. Ik drink alleen maar 'red wood tea', echt een superlekkere organische thee, verfrissend en dorstlessend.

Het is dan ook elke dag tropisch warm, en ik merk dat ik blij ben met een wolk voor de zon. Het zwembad van Omunity is overigens gevuld met bronwater, wat vlakbij uit de bergen komt. Veel tijd om te badderen heb en wil ik niet, ik trek er liever op uit. Zo laat ZanZan me in een dorp vlakbij het nieuwe gemeenschappelijke zwembad in aanbouw zien. Er wordt hard gewerkt om een zwembad te bouwen bij de bronnen, waar men zich nu vaak wast bij gebrek aan luxe badkamer. Dit zwembad is straks ook toegankelijk voor de lokale bevolking, perfect!

ZanZan bij de watervallen

Resort, of toch niet?

Omunity is geen resort zoals de vele anderen, maar een beleving. Oprichter, gids en geestelijk leider ZanZan en zijn vrouw Putu zijn 'Love in action' en dat is wat het is. Eenvoudige bamboe kamers (per twee in een huisje) maar met eigen toilet en douche. Het vers bereide eten wordt met liefde gemaakt en overal om je heen is de tropische natuur te vinden. Het dorp zelf leer je waarderen na een paar wandelingen, en ja, het is even wennen als Westerling, het buitenleven. In onze ogen wellicht armoedig, maar wat een rijkdom, wat een liefde. Laat je oordeel los en je tilt jezelf naar een hoger niveau, zonder oordeel te zijn is het beste wat een Westers mens kan overkomen.

De mensen hebben "niks" en tóch hebben ze alles. Hier is niemand depressief, hooguit moe van een dag hard werken op het land. De boer die ons de watervallen liet zien, en ook zijn vrouw, sjouwt met grote zakken rijst, die men dan vanuit een coöperatie op komt halen op de verzamelplek. Ik hoop zó dat de man een goede prijs krijgt voor zijn rijst. Ik zal er de volgende keer eens naar vragen, hoe dit hier op Bali precies in zijn werk gaat. De reputatie van deze kwaliteitsrijst is ver buiten Bali bekend.

Bali is sowieso niet te vergelijken met de rest van Indonesië, het is een eiland waar men bloemen in het haar draagt en de Hindoe godsdienst aanhangt. (en niet de islam zoals in het overgrote deel van Indonesië) Elke dag offeren de vrouwen 5 keer een speciaal gemaakte 'offering', vaak door de oude vrouwen gemaakt. Heb je zelf geen tijd om een offerande te maken, dan koop je ze bij een van de stalletjes. In deze offerandes zitten bloemen, sigaretten, etenswaren en andere giften voor de goden. Het offeren gebeurt volgens een ritueel en altijd met sarong en sjaal om het middel.

Het is toch echt tijd om te gaan slapen, morgen om 05:30 uur weer op. Wat overigens geen straf is in het mooie Bali! Betoverend, als je de juiste plekken (en stilte) maar weet te vinden. Als je je aanpast aan het Balinese ritme, de natuur en de schoonheid... kom je geheel tot rust, word je rein en super zen. Je hoeft niet te mediteren, de natuur doet dit voor jou. Gewoon (er) zijn is genoeg.

Melanie E. Rijkers

Zin om ongerept Bali te ontmoeten? Van 1 tot 7 oktober organiseert Antonetta Fernandes (Londen, Engeland) samen met mij een 'Weg naar je hart' retraite en fotografie reis.. Maximaal 8 deelnemers, vol = vol! Zijn, Zien, Zen.