Blind - het (beeld)verhaal van Gladys

Met een loos en donker oog naar nergens blikken (Baudelaire, Les Fleur du Mal). Bij mijn zoektocht naar 'hoe en wat ziet zij??' heb ik ook gebruik gemaakt van duobeelden. Bij bovenstaande foto hoort: foto.

Gladys, een blinde vrouw uit Breda - mijn onderwerp in de serie Blind - 1995/1996 - analoog, kleinbeeld, zwart/wit

Alleen maar echte mensen.
Ik blikte bij de vorige post al terug op mijn afstudeerproject Beeld, maar naast Beeld ik maakte ook Blind. Blind was een onderzoek naar hoe het is om blind te zijn, voor mij als fotograaf leek me dat het ergste wat je kunt zijn/overkomen. Gladys is al vanaf haar geboorte blind, ze ziet alleen hele vage lichtvlekken, verder niets.
Ik volgde haar gedurende 1995/1996 en uiteindelijk vulde haar foto's 1 wand tijdens de eindexpositie in het atrium van het St. Joost. Naast reportage foto's maakt ik ook een serie dubbelbeelden, waarbij een kleurenfoto de gedachte of het gevoel wat Gladys had bij dat moment uitbeeldde.

Gladys, bedankt, nogmaals, nog steeds. Wat een prachtige vrouw ben je!

Melanie en Gladys

NB: tijdens de expositie nam ik Gladys mee naar de 3D beelden, zodat zij deze ook kon 'zien'. (aan mijn foto's 'zag' ze niets, daarop is niets de voelen) Ik loop al vanaf dit project te denken dat je foto's een reliëf zou moeten kunnen geven, speciaal voor blinden om te kunnen voelen hoe de foto is.

Ik heb t geprobeerd door bariet foto's te bewerken (over te tekenen/door de drukken) maar dat had niet het door mij gewenste resultaat. Ook een foto in bijv. klei namaken werkt niet, je mist dan veel detail.

Maar nu, met de 3D printer!!!! Zou je daar ook foto's 3D mee kunnen uitprinten?!?!? Help, maker/ontwikkelaar/fabrikant, kunnen we niet een keer een testje doen??? Zijn er computerprogramma's die een 2D foto kunnen omzetten in een 3D beeld, of moet het origineel altijd ook 3D zijn?!? #dtv

Mijn geluk

Kijk! Mijn geluk is het thema van de Fotoweek. Mijn geluk is het mogen fotograferen van zóveel mooie mensen, en dat al sinds de Academie! Begonnen met 'Je suis belle,ô mortels! comme un rève de pierre' (uit La Beauté van de Franse dichter Baudelaire) - Ik ben mooi, o stervelingen! als een droom van steen. Als een van mijn afstudeerprojecten maakte ik 'Beeld' en fotografeerde naakte vrouwen, geïnspireerd op de Franse beeldhouwer Auguste Rodin's werken.

Sinds mijn afstuderen in 1996 fotografeerde ik - en sinds 2007 ook Hans van Nunen - nog veel meer naakten (vooral zwangeren), maar daarnaast maken we ook heel veel 'gewone' portretten. Gewone mensen zijn zo mooi! Bij ons geen bizarre styling en complete visagie, maar gewoon, komen zoals je bent, waarbij wij met oog voor detail een mooie portretfoto van je maken.

"Ik ben vanaf nu trots op mijn rode haar" - mailde een dame n.a.v. haar Rood-Op-Rood foto, gemaakt tijdens de eerste roodharigendag in Breda. Die fotosessie bij Electron buiten zal ik nooit meer vergeten! De vibe van meer dan 100 roodharigen die een voor een op de foto kwamen... gekleed in rode kleding en tegen een rode achtergrond. Wat een geluk, zoveel mooie mensen! En die poseerden voor mij?? Wauw... met trots heb ik er dan ook een boek van gemaakt.

De serie 'Beeld' 60x90 tijdens de eindexpositie op het St. Joost. Bariet fotoop frame gespannen:

Ik ben mooi, o stervelingen! als een droom van steen

Echte schoonheid

Echte schoonheid zit van binnen zegt men wel eens. Het is inderdaad zo dat wanneer je veel negatieve energie in je voelt, je ook minder mooi bent, je straalt die negativiteit weer uit. Tijdens mijn Bali retraite twee jaar geleden maakte ik van veel 'ongelukkige' dames foto's. Op een paar na bloeiden ze allemaal op tijdens de reis.

Ook verbaasden sommigen dat ik een foto maakte die perfect bij hun paste, zelfs al kende ik ze nog maar net. (het waren allemaal vreemde, voornamelijk Engelse dames)

"I think my feet are the only beautiful part of my body, that you took this photo! (without knowing)" 

Happy faces after the fire ceremony at Omunity Bali - thank you ZanZan

Bali retreat

Dat je een mail terug krijgt van National Geographic Traveler, met de mededeling dat er niet veel mensen op mijn (reis)foto's staan. Reden om meteen mijn archief in te duiken, men kent mij immers toch echt als een echte mensen-fotograaf!

Deze serie van mijn Bali retraite toont een lieve club dames die met mij naar Ubud, Gaia Oasis (Tejakula) en Omunity zijn geweest. Met name Omunity vraagt om meer, ik zou graag ZanZan weer ontmoeten. Wat een inspirerende man is dat, met hart en ziel midden in zijn dorpsgemeenschap staan, maar óók oog hebben voor natuurvriendelijk landbouw en dit met een eigen meditatie resort combineren.

ZanZan wanneer kan ik weer naar je toe??

Omunity, Bali - after the temple ceremony we went to the village to celebrate the new moon ♥